Cowrie

The shells of cowries (especially Monetaria moneta) were used for centuries as a currency in Africa. Huge amounts of Maldivian cowries were introduced into Africa by western nations during the period of slave trade.[2] The Ghanaian unit of currency known as the Ghanaian cedi was named after cowry shells. Starting over three thousand years ago, cowry shells, or copies of the shells, were used as Chinese currency.[3] They were also used as means of exchange in India.

The Classical Chinese character for money(?) originated as a stylized drawing of a cowrie shell. (Wikipedia)

wpe31F.jpg (20313 bytes) This is a genuine China ancient substitute-cowrie made by bronze. Size: 21 x 17 x 2 mm. Weight: 1.3 g. This primitive money was popular in China from 1400 BC to 1100 BC.

US $24,50 (EUR 19,04), 24-jan-05, ebay, guowen

wpe31E.jpg (14844 bytes)

wpe320.jpg (15753 bytes)

This is a piece of “Odd and Curious” Money. Many things have been used as money over the course of history, such as metal bars, cowry shells, barley, beads etc.

This is a nice group of seven “Money Cowry” Shells (Cyprea Moneta) strung together on a primitive cord. It comes from the East Africa area, Kenya, Uganda and Tanganyika. They were used as money there during the late 19th and early 20th centuries.

Weight: 6.70 Gram, Length 60 Millimeter or 2½ Inch, Width 12 Millimeter or ½ Inch.

ebay, 02 mei 2011 US $13,49 (EUR 9,46), mlb369mlb

wpe321.jpg (43157 bytes)

wpe322.jpg (37316 bytes)wpe323.jpg (20987 bytes)

eindelijk tijd om de vondsten hier te plaatsen.

De Kaloot is een strandje dat precies onder de wind van de kerncentrale Borsele licht. Lekker zoeken op het strand naar fossiele schelpen, haaientanden, aardewerk en van alles en nog wat. Een paar sfeer foto´s.

de eerste met alle vondsten,

de tweede met een paar haaientanden. Het kleine witte dingetje is een onderdeel van een stekel van een Pijlstaartrog.
Bij het kinderdagverblijf vertelde Jerre (3 1/2) dat hij haaientanden had gezocht. De reactie "gatsie, dan kan je daar ook niet lekker zwemmen met haaien in het water".

De derde foto 2 schelpjes. Dit zijn Kauri schelpen, waarvan de schelp als ruilmiddel werd gebruikt. Uiteraard geen Nederlandse schelp, maar in de VOC tijd van een schip gevallen. Wikipedia meldt hierover "In vroeger tijden werden kaurischelpen gebruikt als ruilmiddel. Dit werd vooral gedaan op Nieuw-Guinea, in Indonesië en op de eilanden van de Stille Zuidzee, zoals Fiji en Tonga. De schepen van o.a. de V.O.C. (Verenigde Oostindische Compagnie) heeft daarom ook kaurischelpen, met name de soort Monetaria moneta (!) verhandeld en gebruikt als betaalmiddel. Mogelijk door schoonmaken van ruimen of het vergaan van V.O.C. schepen in Nederlandse kustwateren zijn lege schelpen van deze soort ook hier terecht gekomen. Deze kauri soort spoelt heel af en toe aan op stranden van o.a. de Zeeuwse Eilanden."

Op Fossiel.net meldt Mussels: "Ja leuk, die kauri's. Of keutjes, zoals ze in Zeeland veelal genoemd worden. Ze zijn nog steeds te vinden op bijv. de Kaloot of het strand bij Ritthem. Er is wel een en ander geschreven over herkomst, gebruik e.d. van deze tropische schelpjes. Zoals in het artikel 'Kaurivondsten in Nederland' van Albert Flonk en Piet van Pel in het Correspondentieblad van de Ned. Malacologische Vereniging 225 uit 1990. Een citaat hieruit: "Het schip Bantam vertrok onder commando van schipper Pieter de Ronde op 15 januari 1697 uit Batavia via Kaap de Goede Hoop naar Nederland. Op zicht van de haven verging het schip echter op 3 december 1697 op de rede van Vlissingen. De opvarenden werden allemaal gered en een deel van de lading kon geborgen worden. Het schip zelf ging echter geheel ten onder. De kaurivondsten uit de regio Zuid Sloe zijn mogelijk hiervan afkomstig."
Overigens: op de foto links een Cypraea moneta (geldkauri) en rechts een Cypraea annulus (ringkauri). Er zijn uit deze regio meer dan tien kaurisoorten bekend, maar Cypreaea moneta is veruit het meest algemeen. "

3,11 gram, 23,81 mm lang, 16,40 mm breed, 10, 86 mm hoog

1,47 gram, 19,62 mm lang, 14,06 mm breed, 10,2 mm hoog

wpe324.jpg (29305 bytes)  

New Guinea C1940-60.

2 fine classic old Dani hand woven bush twine money belts, with ground down money cowries sewn in and also decorated with orchid stem strips. Original dry patinas as collected. Made by village women. Collected by Rick Bennet in Indonesia, C1980s.

n the islands north of New Guinea the shells were broken into flakes. Holes were bored through these flakes, which were then valued by the length of a threaded set on a string, as measured using the finger joints. Two shells are used by these Pacific islanders, one a cowry found on the New Guinea coast, and the other the common pearl shell, broken into flakes.bron

streng 1: ca 69 cm, 148 schelpen, 229 gram
sreng 2: ca 69 cm, 137 schelpen, 307 gram

ebay, AU $34,33 (EUR 27,70), 10 jun 2012, bigpelican

wpe325.jpg (29787 bytes) This is shell money, used in some islands of Papua New Guinea. Shell money like this is called diwara, tambu or tabu. Sometimes, people wear shell money as necklaces or earrings.

Object description: This shell money is from the Duke of York Islands in East New Britain Province, Papua New Guinea. It is called diwara. It features a series of Nassarius shells, threaded on to pieces of cane. The back of the shell has been removed so it can easily be threaded onto the cane. Each shell is about 9mm long. The cane has been cut to various lengths to indicate different values. History:

Each place in Papua New Guinea has a different type of traditional money, usually made of different types of shells. Today, shell money is most often exchanged on special occasions, like weddings or funerals. In East New Britain, shell money is also used at markets to buy fresh food. Depending on what is being paid for, people may use bank currency as well as shell money. Queensland Museum bron

 

OORSPRONKELIJK GELD: SCHELPENGELD UIT OCEANIË (IV)

In Moni Tori 82 zal aandacht worden besteed aan schelpengeld uit Oceanië.

Diwara Het diwara afkomstig uit New Britain zijn schelpschijfjes, op bamboestengels geregen, die per vadem circuleren. Een vadem is de afstand tussen de vingertoppen bij zijwaarts gestrekte armen. Het diwara is volledig geld en bezit alle geldeigenschappen. Het diwara is namelijk zeer lang houdbaar, gelijksoortig, deelbaar (je kunt gewoon een stukje afbreken), waardevast en onvervalsbaar (de vraag naar diwara overtreft steeds het aanbod, terwijl de productie hoge vakbekwaamheid vereist) en handzaam (enkele - makkelijk mee te nemen - vadems vertegenwoordigen al een hoge waarde). Voor de komst van het moderne geld was het diwara dan ook op New Britain en enkele eilanden in de nabijheid het meest gangbare ruilmiddel. Je kon er alle mogelijke goederen voor kopen, er schulden mee aflossen, er vetes mee beslechten en er priesters mee betalen. Op New Britain bijvoorbeeld schonk de familie van de bruidegom ‘loloi’, een ring gemaakt van 40 tot 200 vadem diwara met een doorsnede tot 2 meter. De familie van de bruid moest het dubbele terugschenken. Ook in het geheime ‘Duk Duk’ genootschap speelde diwara een belangrijke rol. Lid worden kostte veel bundels diwara en lid zijn kostte nog veel meer, dat was vanwege de vele feesten. Ook daar was het gewoonte om elkaar een geschenk te geven. Het moest dubbel worden teruggeschonken. Op de markt in New Britain is diwara nu nog steeds gangbaar geld. Er zijn speciale bankiers die diwara voor je bewaren en bij wie je het kunt lenen.

wpe326.jpg (7741 bytes)

Tuali De Tuali, eveneens afkomstig uit New Britain, is een parelmoerschelp waarvan de rand is afgeslepen: aan een overgebleven deel is een versiering vastgemaakt. Het diende als geld voor belangrijke transacties, zoals voor het betalen van boetes en als koopsom voor bruiden.

Bundel nassaschelpen Een bundel aan vezels geregen nassaschelpen, waar de ‘ruggen’ vanaf geslagen zijn werd als koopsom gebruikt voor bruiden in Papua Nieuw Guinea, maar ook voor andere betalingen zoals voor levensmiddelen.

Tafuli’ae Tot slot hebben we de Tafuli’ae, een schelpsnoer van kostbare stukjes slijpwerk. De waarde is ontleend aan die van het varken. Waardenorm was de ‘bundel’ van 10 (‘tafuli’) stuks. Ze speelden een belangrijke rol als vergoeding voor bruiden. De prijs van een bruid bedraagt heden ten dage: 20 rode bundels + 1.000 dolfijnentanden + 1.000 Solomon-dollars. Witte en zwarte snoeren zijn ook per stuk in omloop. Bundels die uit rood, wit en zwart zijn samengesteld, zijn gangbaar ruilmiddel voor alles.

Bron: Moneta Exotica, Oorspronkelijk geld uit de gehele wereld; Rijksmuseum Het Koninklijk Penningkabinet bron