Startpagina

Najaarsbijeenkomst 2007 Genootschap Munt- en Penningkunde

Door Arnout Bruins

Een impressie van deze bijeenkomst. Al met al een redelijke dag gehad, maar ik ben kritisch.

Het programma startte met de algemene ledenvergadering. Goede nieuws was dat alle aanwezige leden van het Rijksmunt een aanwezigheidspenning krijgen (wordt nog nagestuurd). Het slechte nieuws: een uur geneuzel over de statuten. Hot topic was of een algemene ledenvergadering door 10 leden bijeen geroepen kan worden of door 10% van de leden. Dit punt is doorgeschoven naar de volgende vergadering. Ook ontstond er discussie over de personele unie van het bestuur van de Stichting Nederlandse Penningkabinetten - met als belangrijkste activiteit het organiseren van de Van Gelder lezing - en het Genootschap. De discussie ging over wat eigenlijk een personele unie is. Voor mij niet interessant.

Daarna Chris van Draaien - voormalig muntmeester - met een pakkend verhaal over het muntgebouw. Begin 1900 was de Rijksmunt aan de oude gracht in Utrecht gevestigd, de buurt had echter veel overlast van de stank en rook van de smelterij. Ook toen was fijnstof en luchtkwaliteit al een issue. Toen een suikerfabriek aan het Merwede kanaal failliet ging, was dit een perfecte locatie voor de Rijksmunt. Immers de aan- en afvoer van de metalen kon hier prima per schip plaatsvinden. Recent kwam deze historie weer terug: bij de verbouwing bleek onder de vloer waar de muntmachines op staan tientallen centimeters, ondoordringbare suiker te liggen.

Chris van Draaien vertelde dat het muntgebouw een rijksmonument is. Voor de europroductie - 3 miljard muntjes - moest dit het gebouw anders worden ingericht. Monumentenzorg blokkeerde de verbouwing, Chris dus met de handen in het haar. Totdat hij hoorde dat er naast de bankbiljettenfabrikant - Joh. Enschede - een stuk braakliggend terrein lag. Hierop zou mooi een nieuw muntgebouw kunnen verrijzen! De toenmalige burgemeester van Utrecht - Ivo Opstelten - was minder enthousiast, wat zou hij met dit monumentale pand moeten doen? Verbouwen tot een hotel? Of appartementen? Na een indringend gesprek met Monumentenzorg, bleek Monumentenzorg in te binden, en de verbouwing wel toe te staan. Tweede punt was waar de 3 miljard munten opgeslagen moesten worden. Chris heeft gesproken met de militaire vliegbasis Soesterberg. Voordelen: Soesterberg ligt vlakbij Utrecht, de Amerikaanse F16 vliegtuigen zijn weg, en de betonnen bunkers staan leeg. Soesterberg is het niet geworden, er is een nieuw pakhuis bij Lelystad verrezen. Mijn buurman maakte hierover de opmerking dat Soesterberg het ministerie van Defensie is, en de muntslag het ministerie van Financiën en samenwerking tussen ministeries blijft lastig.

Het programma werd vervolgd met een lunch - 18 euro - van belegde boterhammen.

Dick Purmer gaf vervolgens een lezing over de munten van de stad Utrecht. Deze was interessant. Geinig was op het eind een gekartelde duit. Dick Purmer wist niet waarvoor deze diende. Uit de zaal kwam het antwoord: vroeger werd met een scherp mes het 'spelletje' bekkensnijden gespeeld. Doel daarvan de tegenstander een snee op zijn gezicht te geven. Omdat dit nogal mis kon gaan was dit verboden en stonden er forse straffen op. Door nu een gekartelde duit te gebruiken kon het spelletje toch gespeeld worden zonder het risico op straf. Leuk was dat het geldmuseum speciaal voor de gelegenheid een vitrine had ingeruimd met munten van de stad Utrecht. Konden we ze meteen in het echt bewonderen.

En daarna een lezing door Raf van Laere over 'aanlegtekeningen' op munten. Op sommige middeleeuwse munten zijn nog de hulplijntjes van de stempelsnijder te zien, dit zijn de 'aanlegtekeningen'. De voordracht gaf een paar voorbeelden.

In totaal 3 leuke lezingen, dus 1.5 uur vermaak. Daarna de mogelijkheid tot bezoek aan het museum, een rondwandeling door Lombok, borrel en voor de liefhebbers uit eten. Deze heb ik geschrapt. Ik blijft het jammer vinden dat de dag gevuld wordt met slechts 1.5 uur inhoud, er moet met al deze deskundigen bij elkaar veel meer uit te halen zijn. Bijvoorbeeld dat de verzamelaars/ deskundigen over een specifiek onderwerp bij elkaar gaan zitten in 'speciale interesse groepjes'. Doel hiervan is gerichte kennisuitwisseling, en wellicht het bediscussiëren van verder onderzoek of zelfs het gezamenlijk schrijven van artikelen.